Nigeriaanse fraude wordt ook wel voorschotfraude genoemd. In dit geval wordt het slachtoffer gecontacteerd door iemand uit het buitenland:
- de erfgenaam van een bekend persoon of een bedrijfsleider;
- een "ziek" persoon die zich over zijn verleden beklaagt en/of geen erfgenaam heeft;
- een bankbediende die een verloren som geld heeft ontdekt;
- …
Allen beschikken ze over een grote som geld die ze stiekem het land willen uitkrijgen. De oplichter belooft aan het slachtoffer een percentage van het totaalbedrag als dank voor de hulp. Die hulp bestaat uit het voorschieten van allerlei kosten (advocatenkosten, notariskosten, douanekosten, kosten om de autoriteiten om te kopen, enz.).
Telkens het slachtoffer betaalt, duiken er nieuwe kosten op. Uiteraard wordt de beloofde som geld nooit uitbetaald.
De e-mails zijn te herkennen doordat het voorstelonwaarschijnlijk goed klinkt, de oplichters weinig aandacht besteden aan de eerste e-mails (taalfouten), het voorstel gelinkt is met het "exotische" buitenland en er gebruik wordt gemaakt van betalingsmethodes zoals Western Union.